Home  I  KONTAKT

Objawy ryzyka dysleksji
Znajomość problemu specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu pozwala dostrzec charakterystyczne symptomy ryzyka dysleksji, a więc objawy dysharmonijnego rozwoju psychoruchowego, które zapowiadają możliwość wystąpienia u dziecka trudności w czytaniu i pisaniu.
Powyższe symptomy widoczne są już we wczesnym okresie życia dziecka (począwszy od wieku niemowlęcego), a wiec długo przed podjęciem przez dziecko nauki szkolnej. Ujawniają się one w formie opóźnienia rozwoju funkcji wzrokowych, słuchowo-językowych, ruchowych i lateralizacji oraz orientacji w schemacie ciała, przestrzeni i czasie.
Im więcej stwierdzimy symptomów ryzyka dysleksji, tym jest bardziej prawdopodobne, że dziecko jest w grupie zagrożonych specyficznymi trudnościami w nauce.
Jeżeli odpowiednio wcześnie zauważymy z czym dziecko ma problemy, jakie błędy pojawiają się najczęściej w jego pracach i jednocześnie odpowiednio szybko zareagujemy, to zapewne zapobiegniemy utrwalaniu się nieprawidłowych nawyków
i pogłębianiu się nieprawidłowości.
Wczesne rozpoznanie przyczyn trudności dyslektycznych jest ważne, zarówno dla wyrównywania niedoborów rozwojowych, jak i niedopuszczenia do wytworzenia się u dziecka negatywnych postaw wobec nauki.
Na co należy zwrócić uwagę:
Ryzyko wystąpienia dysleksji jest prawdopodobne w przypadku;
• nieprawidłowego przebiegu ciąży, porodu,
• obciążenia genetycznego (w rodzinie występuje już dysleksja, opóźniony rozwój mowy, oburęczność),
• dysharmonijnego rozwoju psychomotorycznego (występują symptomy ryzyka dysleksji).
Profesor Marta Bogdanowicz skompletowała listę objawów, charakterystycznych dla poszczególnych etapów rozwoju dziecka, które zapowiadają możliwość wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się.
Wiek poniemowlęcy (2-3 lata)
• opóźniony rozwój mowy: dziecko później niż rówieśnicy zaczyna wypowiadać pierwsze słowa, zdania proste;
• opóźniony rozwój ruchowy: dziecko słabo lub w ogóle nie raczkuje, ma trudności
z utrzymaniem równowagi, późno zaczyna chodzić, biegać;
• słaba sprawność ruchowa rąk: dziecko jest mało zręczne manualnie, nieporadne
w samoobsłudze ( np. ubieraniu się, jedzeniu łyżką, myciu rąk), mało sprawne
w zabawach manipulacyjnych np budowanie z klocków;
• nie podejmuje prób rysowania.
Wiek przedszkolny (3-5lat)
mała sprawność ruchowa: dziecko słabo biega, niezdarnie się porusza, źle funkcjonuje podczas zabaw ruchowych;
• mała sprawność manualna: dziecko ma trudności i niechętnie podejmuje czynności samoobsługowe, zabawy manipulacyjne (np. nawlekanie korali), źle trzyma ołówek, naciska go za mocno lub za słabo;
• słaba koordynacja wzrokowo- ruchowa: dziecko ma trudności w ułożeniu budowli
z klocków, rysuje niechętnie, nieprawidłowo trzyma ołówek w palcach, wykonuje uproszczone rysunki;
• opóźniona lateralizacja: dziecko używa zamiennie prawej i lewej ręki;
• zaburzenia w rozwoju spostrzegania wzrokowego i pamięci wzrokowej: dziecko ma problemy z układaniem puzzli, jego rysunki są bogate treściowo, lecz prymitywne
w formie;
• opóźniony rozwój mowy, dziecko nieprawidłowo artykułuje wiele głosek, przekręca wyrazy, posługuje się neologizmami, ma trudności z budowaniem wypowiedzi,
z zapamiętywaniem nazw (np. posiłków, pór dnia, roku), wierszy, piosenek.
Wiek 6-7 lat
• obniżona sprawność ruchowa; dziecko słabo biega, skacze, ma trudności
z utrzymaniem równowagi np. stojąc na jednej nodze, z uczeniem się np. jazdy na rowerze
• problemy z wykonywaniem precyzyjnych ruchów (np. z używaniem widelca, nożyczek, wiązaniem sznurowadeł), pomimo ćwiczeń niewłaściwie trzyma ołówek
w palcach;
• opóźnione w rozwoju lateralizacji: dziecko używa zamiennie prawej i lewej ręki;
• opóźniona orientacja w schemacie ciała i przestrzeni: dziecko ma trudności w określaniu prawe-lewe (np. prawa i lewa ręka);
• problemy z rzucaniem, chwytaniem piłki, rysowaniem szlaczków, rysowaniem złożonych figur geometrycznych;
• trudności z wyodrębnieniem elementów z całości lub ich połączeniem w całość (np. podczas układania mozaiki wg wzoru), z odszukaniem szczegółów różniących dwa obrazki, z odróżnianiem podobnych kształtów;
• błędne używanie wyrażeń przyimkowych określających stosunki przestrzenne: nad-pod, za-przed, itp.
• nieprawidłowa wymowa, przekręcanie trudniejszych wyrazów, częste błędy gramatyczne
• trudności z zapamiętaniem wiersza, piosenki, więcej niż jednego polecenia w tym samym czasie, nazw( np dni tygodnia, pór roku), mylenie nazw podobnych fonetycznie
• trudności w różnicowaniu głosek podobnych fonetycznie (np. z-s, p-b);
• trudności z wydzielaniem sylab i głosek ze słów, ich syntezą
• kłopoty z nauką czytania (dziecko czyta np. wolno, głoskując, przekręcając wyrazy, nie rozumie przeczytanego tekstu
• przy próbach pisania często pisze litery i cyfry zwierciadlanie
• ma trudności w orientacji w czasie (np. przy określeniu pory roku, dnia, godzin na zegarze);
Wiek szkolny I etap edukacji (klasa I-III)
• mała sprawność ruchowa całego ciała; dziecko ma trudności z nauczeniem się np. jazdy na rowerze dwukołowym, łyżwach, nartach, z wykonaniem niektórych ćwiczeń gimnastycznych, niechętnie uczestniczy w ruchowych grach zespołowych, lekcjach wychowania fizycznego;
• obniżona sprawność ruchowa rąk: dziecko ma problemy z wykonywaniem precyzyjnych ruchów, nie opanowało w pełni czynności samoobsługowych związanych z myciem, ubieraniem się jedzeniem (nożem i widelcem);
• trudności w koordynacji czynności ręki i oka: dziecko niechętnie i brzydko rysuje, pisząc nie mieści się w liniaturze, zagina „ośle uszy”, zbyt mocno przyciska narzędzie pisania co powoduje szybkie zmęczenie ręki, pisze w wolnym tempie, niestarannie, ma trudności z chwytaniem piłki;
• utrzymuje się oburęczność lub niewielka przewaga sprawności jednej ręki;
• trudności z odróżnieniem prawej i lewej strony, określeniem przedmiotów względem siebie;
• trudności z zapamiętywaniem (np. wierszy, tabliczki mnożenia) szczególnie sekwencji (np. nazwy miesięcy, dni tygodnia, liter w alfabecie;
• wadliwa wymowa, dziecko w dalszym ciągu przekręca złożone wyrazy, popełnia błędy gramatyczne,
• trudności z różnicowaniem głosek fonetycznie podobnych;
• trudności z wyróżnianiem elementów z całości a także ich syntetyzowaniem, trudności z wyodrębnianiem szczegółów różniących dwa obrazki;
trudności w czytaniu :
• bardzo wolne tempo czytania - dziecko popełnia mało błędów. Prymitywna technika – głoskowanie, sylabizowanie., słabe rozumienie tekstu;
• bardzo szybkie tempo czytania : dziecko popełnia dużo błędów. Domyśla się znaczenia tekstu na podstawie kontekstu, często błędnie, słabo rozumie przeczytany tekst;
trudności z opanowaniem poprawnej pisowni
• popełnia liczne błędy podczas przepisywania tekstów;
• problemy z zapamiętaniem kształtu liter rzadziej występujących lub o skomplikowanej strukturze (np. H, G, F), mylenie liter o podobnym kształcie (np. l-t-ł, m-n, a-o-e, a-ą, e-ę) lub liter identycznych a inaczej ułożonych w przestrzeni (np. .p-b-d, n-u, m-w);
• nasilone trudności podczas pisania ze słuchu;
• mylenie liter odpowiadających głoskom zbliżonym fonetycznie np. z-s, p-b, t-d;
• trudności z zapisywaniem zmiękczeń, mylenie głosek i-j, nosowych ą-om, ę-em;
• opuszczanie, przestawianie, podwajanie liter i sylab;
• pisanie wyrazów bezsensownych,
• niewłaściwe trzymanie narzędzia pisania, nieprawidłowy nacisk pióra na papier, co powoduje szybsze zmęczenie się ręki
• nieprawidłowe łączenie liter, nieprzestrzeganie linii w zaszycie, pismo jest mało czytelne;
• błędy ortograficzne pomimo znajomości reguł pisowni;
• pismo fonetyczne pomimo że uczeń rozpoznaje różnice pomiędzy słowem mówionym, słyszanym oraz pisanym.
Współwystępowanie wielu wyżej wymienionych objawów pozwala z większą pewnością stwierdzić ryzyko dysleksji. Warto wówczas skorzystać z porady nauczyciela w przedszkolu, szkole, pedagoga, psychologa, których zadaniem jest obserwacja dziecka pod kątem ryzyka dysleksji, jak również objęcie dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną.
Specjalista określi zakres ewentualnych trudności dziecka i wskaże właściwy sposób postępowania. Może również zalecić zgłoszenie się z dzieckiem do rejonowej poradni psychologiczno-pedagogicznej, która zajmuje się m.in. diagnozowaniem dzieci z grupy ryzyka niepowodzeń szkolnych i specyficznych trudności w uczeniu się oraz organizacją terapii pedagogicznej.
Wskazówki dla rodziców
1. Uważnie obserwuj dziecko od najmłodszych lat, jego postępy w rozwoju, pamiętając o tym, iż objawy, które występują u dzieci zagrożonych dysleksją można dostrzec znacznie wcześniej, jeszcze przed rozpoczęciem przez dziecko nauki w szkole.
2. Stwarzaj warunki i zachęcaj dziecko do podejmowania różnych czynności, które rozwijają właściwe dla danego wieku umiejętności np. rysowanie, wycinanie, rymowanie.
3. Nie wyręczaj dziecka w codziennych czynnościach (możesz zapiąć dziecku guziki, jeżeli rano spieszycie się do przedszkola, jednakże nie rób tego za każdym razem).
4. Nie bagatelizuj, jeżeli dziecko w wieku przedszkolnym nie radzi sobie
z wykonaniem codziennych czynności np. samodzielnym jedzeniem, zapinaniem guzików itp. lub nie lubi rysować. Cierpliwie ucz je wykorzystując metodę „małych kroków” oraz chwal opisując dokładnie najmniejsze postępy poczynione przez dziecko. Wskazuj następne kroki
i zachęcaj dziecko do podejmowania kolejnych prób.
5. W przypadku wątpliwości skorzystaj z porady specjalisty:
• Logopedy – opóźnienie w rozwoju mowy to wczesny objaw zwiastujący późniejsze trudności w czytaniu i pisaniu.
• Nauczyciela w przedszkolu lub szkole (klasy I-III), pedagoga lub psychologa zatrudnionego w placówce do której dziecko uczęszcza. Wskazani specjaliści zobowiązani są do prowadzenia obserwacji dzieci pod kątem dysharmonii rozwoju psychoruchowego, stwarzających możliwość wystąpienia specyficznych trudności w nauce. Wykonują również pomiary pedagogiczne ukierunkowane na wyłonienie dzieci ryzyka dysleksji. W przypadku stwierdzenia, iż dziecko jest w grupie ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w nauce, winno ono być objęte dodatkową pomocą psychologiczno-pedagogiczną.

Podstawa prawna:
Zgodnie z &18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia MEN z dnia 17 listopada 2010r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach /Dz.U. Nr 228, poz. 1487/ , pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana dziecku w przedszkolu, szkole i placówce polega na rozpoznawaniu i zaspakajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia wynikających w szczególności (…) ze specyficznych trudności w uczeniu się (…).
Sławni dyslektycy:
Albert Einstein
Leonardo da Vinci
Winston Churchill
Aleksander Bell
Henry Ford
Nelson Rockefeller
Hans Christian Andersen
Walt Disney

Informacje dla rodziców o Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej w Policach
Informacje dla rodziców przychodzących z dzieckiem na badania specjalistyczne do Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej w Policach

POTRZEBNE DOKUMENTY:

1. Jeżeli dziecko po raz pierwszy trafia do poradni rodzice/opiekunowie prawni powinni mieć
ze sobą książeczkę zdrowia dziecka.

2. W przypadku dzieci, które były diagnozowane w innych poradniach lub placówkach oraz są leczone
w poradniach specjalistycznych wskazane jest, aby rodzice przedstawili posiadaną dokumentację
(jeśli było hospitalizowane to prosimy o dostarczenie kserokopii wypisu ze szpitala).

3. Uczniowie badani pod kątem specyficznych trudności w nauce czytania, pisania i liczenia
(dysleksja, dyskalkulia) powinni mieć dołączone do w/w dokumentacji
np. sprawdziany ortograficzne, wypracowania, zeszyty z klas młodszych
(jeśli wcześniej podejmowali pracę samokształceniową to zeszyty ćwiczeń itp.).

4. Świadectwa szkolne dziecka.

5. Dokumentacja wybitnych osiągnięć (olimpiady, konkursy).

6. Jeśli dziecko ma stwierdzoną wadę wzroku i zalecone okulary do korekty, na badaniu musi mieć okulary
(wskazane jest dostarczenie informacji o diagnozie okulistycznej).

9. Jeśli dziecko nie jest pełnoletnie, na badanie przychodzi wraz z rodzicem.

10. W dniu badania dziecko musi być zdrowe i wyspane (w jak najlepszej kondycji psychofizycznej), a także po posiłku


11. Badanie w poradni trwa ok. 2-3 godzin. Składa się na to wywiad rozwojowy z rodzicem,
diagnoza pedagogiczna lub psychologiczna, oraz udzielenie porady postdiagnostycznej.

Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna w Policach
ul. Korczaka 27 tel. 3176729 www.poradniapolice.pl

Lokalne instytucje, do których możesz zwrócić się o pomoc
Lokalne instytucje, do których możesz zwrócić się o pomoc:

Ośrodek Pomocy Społecznej w Dobrej Szczecińskiej
Pomoc w przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych, pomoc materialna, rzeczowa i w naturze, udzielanie informacji na temat przysługujących świadczeń i form pomocy
KONTAKT:

Ośrodek Pomocy Społecznej
ul. Graniczna 24a
72-003 DOBRA

Tel: (091) 311-33-93
Tel/Fax: (091) 424-19-79

Tel: (091) 311-38-10 (świadczenia rodzinne)


Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Dobrej Szczecińskiej
Tel.
91 311-23-07

Adres: Wołczkowo ul. Lipowa 51
Pomoc w sytuacji, gdy ktoś z rodziny ma problem alkoholowy, przeprowadzanie wywiadów, rozmów motywujących, kierowanie na leczenie odwykowe.


Gminny Ośrodek Wsparcia Rodziny – Ośrodek Pomocy
dla Osób Pokrzywdzonych Przestępstwem oddział
w Dołujach
tel. 695 264 651
tel. 91 311 88 19
Adres: ul. Daniela 32, 72-002 Dołuje
poniedziałek – wtorek 14.00 – 18.00
środa – czwartek – piątek 8.00 – 12.00
Pomoc rodzinie i osobom indywidualnym znajdującym się w kryzysie lub trudnej sytuacji spowodowanej konfliktami rodzinnymi, przemocą, uzależnieniem, problemami wychowawczo- opiekuńczymi oraz pomoc osobom pokrzywdzonym przestępstwem.


Komisariat Policji w Mierzynie
tel. 91 821 73 95
tel. 91 821 73 45
tel. + 48 91 821 73 11
Adres: Welecka 2, 72-006 Mierzyn
Zapewnienie doraźnego bezpieczeństwa, interwencja, zakładanie Niebieskiej Karty, wizyty dzielnicowego.

Straż Gminna
tel. 91 311 52 56
Adres: ul. Daniela 32, 72-002 Dołuje
Ochrona spokoju i porządku w miejscach publicznych, ujawnianie wykroczeń i ściganie ich sprawców.




Ośrodek Interwencji Kryzysowej w Policach
Police, ul. Staszica 1
Dział Poradnictwa Specjalistycznego i Interwencji Kryzysowej
tel. 91 317 02 28 czynny od poniedziałku do piątku w godz. 8.00- 20.00
W sytuacjach nagłych (przemoc, wypadek, śmierć)- całodobowy nr 603 08 30 20

Kreatywny komputer
Polecam gry edukacyjne komputerowe dla dzieci w wieku szkolnym. Rozwijają wyobraźnię, twórcze i logiczne myślenie, wzbogacają słownictwo, gwarantują mądrą zabawę. Zachęcam rodziców do zabawy z dzieckiem, zapewniam, że niektóre z nich spowodują porządne „łamanie głowy”, i z niektórymi nie będzie łatwo sobie poradzić









Super gry logiczne: Zabawa i nauka (PC)

Pomysłowość i wyobraźnia: Zabawa i nauka (PC)

Zagadki dla spryciarzy (PC)

Rodzinne łamigłówki (PC)

Potęga Rozumu Dla Dzieci i inne z serii ’Potęga rozumu”

Jestem aktywny i jem zdrowo Trzymaj formę

W roku szkolnym 2013/2014 nasza szkoła realizuje projekt „Zapobieganie nadwadze i otyłości oraz chorobom przewlekłym poprzez edukację społeczeństwa w zakresie żywienia iaktywności fizycznej” współfinansowany przez Szwajcarię w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej.

W związku z tym podejmujemy wiele zadań dotyczących promocji zdrowia, oraz promujemy aktywność fizyczną.

Zapraszam uczniów i rodziców do korzystania ze stron projektów

www.zachowajrownowage.pl.

www.trzymajforme.pl

Znajdziecie tam wiele ciekawych informacji, konkursów, jadłospisów, dowiecie jak żyć aby cieszyć się zdrowiem.


Pierwsza pomoc w przypadku krwotoku zewnętrznego

Krwotok zewnętrzny powstaje najczęściej na skutek mechanicznego uszkodzenia tkanek ciała i naczyń krwionośnych. Jest to stan zagrożenia życia, gdyż przerwanie żył czy tętnic powoduje silny wypływ krwi, co może w konsekwencji doprowadzić do śmierci poszkodowanego. Stąd znajomość zasad pierwszej pomocy w przypadku krwotoku jest niezwykle istotna.

 

Krwotoki, ze względu na rodzaj uszkodzonej tkanki, dzielimy na tętnicze, żylne i włośniczkowe. Te ostatnie są spowodowane przez drobne skaleczenia czy otarcia i zwykle nie stanowią bezpośredniego zagrożenia. Pierwsza pomoc sprowadza się do oczyszczenia rany i jej zabezpieczenia plastrem czy jałowym opatrunkiem.

 

Najgroźniejsze dla życia są krwotoki tętnicze i żylne, gdyż powodują dość szybką utratę krwi. Pierwsza pomoc poszkodowanemu polega na założeniu na ranę opatrunku uciskowego. Na zranione miejsce nakładamy najpierw jałowy materiał opatrunkowy, a następnie mocujemy go za pomocą bandaża. Po nałożeniu kilku zwojów dokładamy materiał uciskowy (np. zwiniętą rolkę bandaża lub twardy przedmiot) w celu lepszego ucisku materiału opatrunkowego na ranę. Całość ciasno bandażujemy. Jeśli rana przesiąka krwią możemy dołożyć kolejną warstwę bandaża. W przypadku krwotoku z kończyn możemy unieść je do góry (powyżej serca), aby zmniejszyć krwawienie. Powyższe metody postępowania powinny okazać się skuteczna w przypadku krwotoku z żyły lub małej tętnicy. Zostały one zilustrowane w filmie instruktażowym:

https://www.szkolenia-bhp24.pl/krwotok-online

 

Nagły ubytek krwi może doprowadzić do wstrząsu i śmierci. Dlatego w przypadku intensywnego krwotoku należy wezwać pogotowie ratunkowe (nr 999 lub 112) oraz ułożyć poszkodowanego w pozycji przeciwwstrząsowej, tj. w pozycji leżącej na plecach z nogami uniesionymi na wysokość ok. 30 centymetrów nad podłożem (o ile nie ma przeciwwskazań w rodzaju urazu kręgosłupa, głowy itd. ).

 

UWAGA:

Powszechnie funkcjonuje przekonanie, że w przypadku intensywnego krwotoku należy stosować opaskę uciskową. To błąd! Opaskę uciskową stosuje się niemal wyłącznie w przypadku amputacji kończyny lub wtedy, gdy inne sposoby tamowania krwotoku zawiodą. W innych sytuacjach opaska uciskowa może wyrządzić poszkodowanemu więcej szkody, niż pożytku! Pamiętaj także o bezpieczeństwie własnym – jeśli to możliwe, załóż rękawiczki jednorazowe i unikaj kontaktu z krwią poszkodowanego.

 

W celu lepszego opanowania techniki udzielania pierwszej pomocy warto skorzystać z darmowych szkoleń z pierwszej pomocy, organizowanych przez liczne stowarzyszenia i fundacje - dla bezpieczeństwa Twoich najbliższych!


Z naszej galerii
Gadżety